Wetenschappers ontdekken worm die piepschuim eet
De mensheid heeft zijn sporen achtergelaten op aarde, van stalen steden tot bergen piepschuim. Dat laatste blijkt een probleem te zijn, omdat veel van de synthetische materialen die we produceren niet zo snel worden afgebroken als de mens.
Wetenschappers zijn al lang op zoek naar betere plastic recyclingmethoden, en het antwoord zou wel eens in de natuur kunnen rondkruipen. Onderzoekers van de Universiteit van Queensland in Australië zeggen dat een keverlarve (hij lijkt op een worm in larvale vorm) de sleutel kan zijn tot het elimineren van polystyreen uit het milieu.
Piepschuim, technisch bekend als polystyreen, is een van de meest voorkomende soorten plastic, goed voor 7-10 procent van alle geproduceerde niet-vezelhoudende kunststoffen. U komt het waarschijnlijk vaak tegen in verpakkingsmateriaal, waar de schuimvorm van het materiaal goed schokken kan opvangen. De vaste versie van polystyreen kan worden gebruikt voor transparante verpakkingen, wegwerpgerei en meer. Polystyreen heeft echter een recycling ID van 6, wat betekent dat het moeilijk te verwerken is en bij de meeste ophaaldiensten niet wordt geaccepteerd.
Wetenschappers hebben lang gezocht naar microben of insectenzymen die duurzame kunststoffen zoals polystyreen kunnen helpen afbreken, en een kever met de naam Zophobas morio heeft die misschien. Het is een soort donkere kever, en de larvale vorm is beter bekend als een superworm. Ze lijken op grotere meelwormen en worden vaak gebruikt als voedselbron voor insectenetende dieren.
Behalve dat het een eiwitrijke, koolhydraatarme snack is, bevat de darm van dit diertje een uniek mengsel van bacteriële enzymen die polystyreen kunnen verteren. De onderzoekers meldden dat larven van donkere kevers volledig kunnen leven van een dieet van polystyreen - ze kunnen zelfs groeien terwijl ze een stapel plastic eten. De wormen fungeren in wezen als "mini-recyclingbedrijven", aldus studieauteur Chris Rinke.
Ze versnipperen het plastic in hun mond en voeren het aan darmbacteriën die de polymeren afbreken in kleinere brokjes die het insect kan opnemen. Het team bemonsterde de darmflora van Zophobas morio en isoleerde de microbiële genen die verantwoordelijk zijn voor het verteren van polystyreen, een proces dat bekend staat als metagenomics.
Het is waarschijnlijk niet haalbaar om al het polystyreen in de wereld aan keverlarven te voeren (dat zijn veel insecten), maar het is misschien wel mogelijk om de enzymen op grote schaal te produceren voor gebruik in een recyclingfabriek. Rinke zegt dat het team enthousiast is om in die richting verder te werken.